Ο κύριος Μπάτς είχε χωρίστρα. “Γιατί δέρνετε τον κόσμο;
- “Γιατί παραπονιέται η γυναίκα μου πως δε γυρίζω νωρίς στο σπίτι και με στήνεις εσύ. Γι’ αυτό.”
Κάποτε σταμάτησα τριάντα μανιασμένους. Με κύκλωσαν. τους κοίταξα, τους είπα απλώς. Γιατί; Δεν έχω καιρό για ξύλο. Περάστε αύριο από τον Πύργο να τραγουδήσουμε μαζί.
Τους γύρισα την πλάτη κι έφυγα. Τις έφαγα δυο μέρες μετά.
“Νιόνιο, είπε η πάπια, μυρίζεις άσχημα πολύ. Δε σ’ έπλυνε η μαμά σου! Όχι είπε ο Νιόνιος. Η μαμά μου θέλει να με πλύνει, αλλά δε θέλω εγώ.
Α πα πα πα πα, είπε η πάπια, αν δεν κάνεις μπάνιο, μ’ αυτά τα χάλια δε σε δέχομαι στο πάρτυ. Κι έφυγε κουνώντας τα φτερά της.”
Τα φτερά μας άνοιξαν την Πέμπτη και μας κόπηκαν την Παρασκευή.
Ο λαός δεν ξεχνά, οργανώνεται, νικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου