Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται απο τον άλλο. Ο καιρός περνά μέσα σ’αυτή τη θλιβερή ατμόσφαιρα ώσπου μια μέρα έρχεται ένας καπετάνιος από ένα καράβι που μόλις άραξε στο λιμάνι και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού.
Ο ξενοδόχος του λέει την…..
τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των100 ΕυρώΟ ξενοδόχος του λέει την…..
Πρίν ακόμα ανέβει στο δωμάτιο του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 Ευρώ.
Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσειστον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας.
Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην πουτ@ν@ του χωριού που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.
Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτια του με τους πελάτες της.
Οπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε απο το δωμάτιο του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει.
Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε, κανείς δεν έχασε, κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν!
Μήπως κάπως έτσι θα μπορέσομε να βγούμε απο την κρίση;
πηγη:gkourou.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου